پس از آنها،من نه از رفتن،      

                     که از ماندن می ترسم؛

 می ترسم که مرده بمانم،

                         مرده بمیرم...

در مسلخ عشق جز نکو را نکُشند                    روبه صفتان زشت رو را نکُشند

گر عاشق صادقی ز مردن مَهراس                  مُردار بود هر آنکه او را نکُشند

......

شرم نوشت:..........ای شهید !برای رفع تشنگی ات نه آبی دارم ونه آبرویی.

دستم خورد به آبی که نصیب تو نگشت.چه بگویم.سکوت وسکوت وسکون...

بگذار سربسته بماند دردهایم....